Geef jezelf toestemming

In september was ik in Schumacher College. Een bijzonder inspirerende school in Devon, Zuid-West Engeland waar ik van twee Engelse dokters leerde over veerkracht. Resilience in het Engels, en dat woord dekt voor mij toch veel beter de lading. Maar dus in het Nederlands hebben we het met veerkracht te doen.

Terwijl ik deze blog schrijf, is het trouwens de tiendaagse van de geestelijke gezondheid die dit jaar in het teken staat van ‘Samen veerkrachtig’. Het is een thema dat in is. Dat is ook goed, gezien het hoge aantal stressgerelateerde klachten, depressies, burn-outs enz.

Maar terug naar het ‘kleine’ verhaal, daar in Schumacher College. We zitten met een kleine dertig mensen op stoelen in een grote cirkel. We leren elkaar kennen, we horen namen, we horen over de regels van de plek. Kortom de structuur van de groep en de groepsgeest worden stilaan gevormd. Voor mij is dit lange stoelzitten en luisteren echter best vermoeiend, ook al omdat al dat Engels toch meer focus vraagt dan ik verwachtte. Ik zou even recht willen staan. Zou ik dat moeten vragen? Gezien mijn vorige job bij Logo Antwerpen, waar ik gebrainwashed ben over het belang van wisselwerken en geregeld eens rechtstaan en stretchen, kan ik bijna niet meer lang aan één stuk zitten.
Want zitten is het nieuwe roken!
En dus voel ik dat ik mijn gezondheid belangrijk vind, dat ik volwassen genoeg ben om een keuze te maken en dat ik hiervoor aan niemand toestemming moet vragen om even recht te staan. Het is geen daad van verzet, het is een daad van gezondheid. En dus sta ik recht. Een paar minuutjes. En ga dan weer zitten. Poe dat deed deugd. Ik werd niet uit de zaal gezet. Niemand vroeg wat ik deed. Bovendien was dit misschien wel een signaal voor anderen om ook te voelen dat hun focus wat verslapte want er werd een gezamenlijke pauze ingelast.

Na de pauze nam iemand het woord en vroeg hoe het er verder aan toe zou gaan wat pauzes enzo betrof. Want zei ze, inderdaad, ik zag Heidi rechtstaan en besefte toen dat ik ook wel wat beweging kon gebruiken. Waarop de reactie van de begeleiding kwam dat het bij een veerkrachtige keuze goed is om jezelf toestemming te geven om voor de betere optie te kiezen. Die optie die voor jou werkt.
Bij veerkracht gaat het onder andere over het nemen van een keuze. Hier ben ik, ik sta voor deze of gene uitdaging, kan ik mezelf de toestemming geven om die optie te kiezen die wellicht voor een betere uitkomst zal zorgen?

Kan jij jezelf toestemming geven om te doen wat voor jou de beste optie is? Als het hele team urenlang vergadert, doe jij dan mee of kies je een voor jou betere/gezonder optie? Als iedereen de hele tijd zit en jij wil staan, wat dan? Als jouw huisgenoten kiezen voor ongezonde voeding, kan jij jezelf dan toestemming geven om voor gezonde voeding te kiezen? Als je partner de hele avond tv kijkt en jij wil wat anders, wat dan?

Geef jezelf toestemming.
Om van gedachten te veranderen.
Om te groeien.
Om het niet te weten.
Om tegen de stroom in te zwemmen.
Om met de bende mee te gaan.

Wees je eigen grootste supporter.

Een lied om jou hier aan te doen herinneren :-)